IΣΤ΄ Παγκύπριος Μαθητικός Διαγωνισμός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου
Το σχολείο μας συμμετείχε φέτος στον ΙΣΤ΄ Παγκύπριο Μαθητικό Διαγωνισμό που προκηρύσσει η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Για τη φετινή σχολική χρονιά, 2023-2024, το θέμα τόσο του Γυμνασιακού όσο και του Λυκειακού κύκλου ήταν, «Κύπρος, 50 χρόνια Εισβολής και Κατοχής: μνήμες και προσδοκίες». Στο διαγωνισμό συμμετείχαν οι μαθήτριες Αθηνά Γιαννακού από το τμήμα Α03 στην κατηγορία «ποίημα» με την εργασία της «Μαζίν εν να στραφούμεν» και Θεοδώρα Χρυσάνθου από το ίδιο τμήμα στην κατηγορία «Έκθεση ιδεών» με την εργασία της «Αγαπητό μου ημερολόγιο».
Στον διαγωνισμό διακρίθηκε η Αθηνά Γιαννακού με το πρώτο βραβείο στην οικεία κατηγορία. Η τελετή βράβευσης έγινε την Πέμπτη, 4 Απριλίου 2024 και ώρα 11.00 π.μ., στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄. Την μαθήτρια συνόδευσαν στην τελετή η υπεύθυνη του τμήματός της κ. Ελένη Ζάνου, Φιλόλογος και ο καθηγητής θρησκευτικών Χριστόδουλος Χατζηκυριάκος.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και στις δύο μαθήτριες για την βράβευση και την συμμετοχή τους στον Διαγωνισμό. Η προσπάθειά τους αυτή αποσκοπούσε στην ανάπτυξη δεξιοτήτων έρευνας, δημιουργικής έκφρασης και παρουσίασης στην προαγωγή της ομαδικότητας και της συνεργασίας.
Υπεύθυνοι καθηγητές:
Διάκος Γεώργιος Καθηγητής Θρησκευτικών
Χατζηκυριάκος Χριστόδουλος Καθηγητής Θρησκευτικών
Διάκριση: Αθηνά Γιαννακού πρώτο βραβείο:
ΜΑΖΙΝ ΕΝ ΝΑ ΣΤΡΑΦΟΥΜΕΝ
Κάθε φορά που της γιαγιάς, βουρκώνουσιν τα μμάθκια,
Θαρρείς πως η καρτούλλα της, γινήσκεται κομμάθκια.
**
Σκέφτεται σιήλλια πράματα, που τζείντες μαύρες μέρες,
Που σχιήζασιν τον ουρανόν, οι πόμπες τζιαι οι σφαίρες.
**
Ήταν κατακαλότζιαιρο, 20 του Ιούλη,
Τζι αντί να παίζουν στην αυλή, βουρούν να φύουν ούλλοι.
**
Η μάνα στην αγκάλη της, το γιον της τζιαι την κόρη,
Με την παντόφλαν που φορούν, επιάσασιν τα όρη.
**
Επροχωρούσαν βιαστικά, που πάσιν δεν ηξέραν,
Τούντο κακόν που γίνετουν, κανένας δεν καρτέραν.
**
Έκοψεν πίσω ο παππούς, βαλίτσα για να σάσει,
Με λλία χρειαζούμενα, τζι είπεν πως θα μας φτάσει.
**
Μα ούλλα μείναν πίσω μας, παιχνίθκια τζι αναμνήσεις,
Εμείναν μες το σπίτι μας, γυρεύκω απαντήσεις.
**
Γιατί Θεέ μου σε εμάς, έτσι κακόν μυάλον,
Τί αμαρτίες έκαμα, τί εν να ζήσω άλλο;
**
Εν έτσι τα αμμάθκια της, κοντά πενήντα χρόνια,
Ήταν μιτσιά τζιαι μιάλυνεν, έκαμεν τζιαι εγγόνια.
**
Ποττέ εν τα εξέχασε, τζιαι πάντα περιμένει,
Αγκάθθιν έσχιει στην ψυσχιήν, τζιαι ένι μαραζωμένη.
**
Τζιαι κάθε μέρα προσευχή, να έρτει η μέρα τζιείνη,
Που εν να δει τα μέρη της, τζιαι εν να βρει με το ταίρι της,
Μες στην ψυσχιή γαλήνη.
**
Κορούα μου έλα κοντά, κάτσε δαμέ μαζί μου,
Τζι’ ακού τον λόν πον να σου πω, που νά ‘σχιεις την ευτζιήν μου.
**
Ποττέ να μεν ξιάσετε, τους τόπους, τα χωρκά μας,
Τα σπίθκια τα χωράφκια μας, τζιαι εν ούλλα τους δικά μας.
**
Η μνήμη είναι το τζιερίν, πουν πάντα αναμμένον,
Να φέγγει στην καρδούλα σου, τον πόθον φυλαγμένον.
**
Αν σβήσει όμως το τζιερίν, η λήθη να το θάψει,
Την Κύπρο μας την όμορφη, ποιος εν μπον να την κλάψει;
**
Υπόσχουμαι σου εγώ γιαγιά, πως έν θα τα ξιάσω,
Όσα μου είπες στην καρκιάν, εγώ θα τα φυλάξω.
**
Τζι αν ευλοήσει ο Θεός, Ανάσταση να δούμε,
Στο σπίτι που γεννήθηκες, μαζίν εν να στραφούμεν!